Het leverde voor het publiek veel momenten van herkenning op. Zo vertelde Holtslag op humoristische wijze hoe hij eigenlijk al wist dat hij Parkinson had, maar dat pas na enige tijd onder ogen wilde zien. De bureacratie van de tegenwoordig hulpverlening was natuurlijk ook een dankbaar onderwerp. Holtslag kreeg er uitgebreid mee te maken toen hij steeds van zijn fiets afviel en een driewieler fiets wilde hebben.
Hilarisch was ook zijn verhaal over zijn moeite met het tevoorschijn halen van zijn portemonnee, als hij in de supermarkt moest betalen. Eenmaal met zijn hand in zijn broekzak, "bevroor" hij en kon hij zijn hand niet meer uit zijn zak halen. "In de supermarkt kun je dan nog zeggen dat je Parkinson hebt, ' was zijn commentaar, '...maar op de Wallen in Amsterdam kom je daar niet mee weg!" Wat Holtslag ook heel goed deed was het publiek bij zijn optreden betrekken. Zo liet hij ballonnen uitdelen, die genummerd waren en gevuld met een beetje couscous, macaroni etc. Daarna liet hij de mensen in de zaal muziek maken door ze om beurten met de ballonnen te laten schudden of in de handen te laten klappen, iets waar iedereen enthousiast aan meedeed. Ook maakte hij een dansje met een dame op de 1e rij. |
|
Na het succesvolle optreden van Holtslag werden Wil van Vliet en Wil de Rijke, die al jaren de drijvende kracht vormen van het Parkinson Café Haarlem , door vrijwilligsters Annet en Agnes in het zonnetje gezet. Zonder dat de Willen het wisten hadden zij een mail verstuurd aan de bezoekers van het Parkinson Café en gevraagd of zij een klein bedragje wilden overmaken voor een kado voor de twee Willen. Dat leverde in korte tijd het enorme bedrag van €340 op. Dat geld werd aan Wil van Vliet en Wil de Rijke overhandigd, deels in de vorm van kadobonnen, deels contant. Daarnaast kregen beide Willen uiteraard een mooie bos bloemen als dank voor hun jarenlange, belangeloze inzet voor het Parkinson Café Haarlem en Omstreken.
Na afloop van dit "officiele gedeelte" bleef een groot deel van de bezoekers nog even gezellig na onder het genot van een drankje en een hapje. Elke bezoeker die naar huis ging kreeg een zakje met vijf tulpenbollen mee (1 voor elk jaar dat het Parkinson Café Haarlem bestaat). Op naar het volgende lustrum! |
|